- toyuq-xoruz
- сущ. собир. куры-петухи
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
xoruz — is. 1. Toyuğun erkəyi. Kənd tamamilə yuxudan oyanmışdısa da xoruzlar səs səsə verib banlaşırdılar. Ə. Vəl.. Bütün həyətlərdə kəndin xoruzları banlaşırdı. Ə. M.. // Toyuq cinsindən bəzi quşların erkəyi. Qırqovul xoruzu. – <Ovçu:> Ancaq bircə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dü-dü-dü — təql. Toyuq, xoruz və cücələri çağırmaq üçün çıxarılan səs. Ovcumu dən ilə doldurub «dü dü dü!» səslədiyim zaman hər yerdə olsalar <toyuq və cücələr> qanad çalıb yanıma gələrdi. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lütboğaz — (Yevlax) boğazı tüksüz (toyuq, xoruz) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
nimmə — (Kəlbəcər) quyruqsuz <toyuq, xoruz>. – Nimmə to:ux quyruxsuz olar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cib-cib — təql. Toyuq, xoruz və cücələri çağırmaq üçün çıxarılan səs. Ovcunu dənlə doldurub cib cib eləmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ları — I (Ağdam, Bərdə, Gədəbəy, Salyan, Gəncə, Lənkəran, Şahbuz, Salyan, Şamaxı) 1. toyuq cinsi (Gədəbəy). – Toyuğumuzun iksi larıdı, qalannarı yox 2. döyüşkən toyuq və ya xoruz (Ağdam, Şahbuz). – Bizim bir ları xoruzumuz var; – Bı xoruz larıdı (Ağdam) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tar — 1. is. Azərbaycan və İranda çox yayılmış mizrabla çalınan simli musiqi aləti. Tar çalmaq. Tar Azərbaycanın milli musiqi alətidir. 2. sif. <fars.> klas. Qara. Könlümü qarət edir öylə ki, tari zülfün; Rumə sanki həbəşi ləşkəri yəğma gətirir.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lümə(k) — sif. Quyruğu olmayan və ya qısa olan; quyruğukəsik. Lümə xoruz (toyuq). – Cücələrim lümək lümək; Qanadları gödək gödək. A. S.. Kəkilli lümə toyuq sürüləri Gülşənin çox xoşladığı və həzz aldığı şeylərdən idi. Ə. Vəl.. // zar. Kəsilmiş, qısaldılmış … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
axta — 1. sif. Erkəkliyi alınmış canlı. Axta öküz. Axta qoç. Axta xoruz. Axta eləmək – bax axtalamaq. 2. sif. Tumu, çəyirdəyi çıxardılmış. Axta gilas. Axta gavalı. – Xalq batıbdır noğula, şəkərə, qəndə; Bizim evdə axta zoğal da yoxdur. M. P. V.. // is.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çil — 1. is. 1. Dəridə, əksərən üzdə əmələ gələn qəhvəyi və ya sarımtıl rəngli xırda ləkələr, çillər; ləkə, xal. <Direktorun> üzündə çopura oxşayan çil vardı. M. C.. Kəramətin çil, dolu çöhrəsi kimi dolğun da səsi vardı. Ə. Ə.. 2. Sif. mənasında … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çil-çil — sif. Çoxlu çili olan, çil basmış, çil. Çil çil xoruz. Çil çil toyuq. – Cücələrim bəzəklidir; Bəzəklidir, düzəklidir; Sarı, çilçil hər rənglidir. A. S.. <Səmədin> sevindiyindən üst dodağı ikiqat açılıb, burnunun dibinə çəkilər, ağzından sarı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti